Każdy musi jakoś zacząć. A Braids zaczynają bardzo dobrze. Skład grupy to Raphaelle Standell-Preston (wokal, gitara), Austin Tufts (perkusja, wokal), Katie Lee (wokal) i Taylor Smith (gitara basowa, perkusja, wokal). Pochodzą z Calgary. Jeszcze w liceum (kanadyjskim jego odpowiedniku) założyli zespół The Neighbourhood Council i wydali jedną EPkę. Potem przenieśli się do Montrealu i zmienili nazwę zespołu na Braids. Mieli wtedy 18 lat, a efektem ich pracy jest wydany w styczniu tego roku album "Native Speaker".
W internecie można znaleźć o nich sporo materiału - w recenzjach padają częste porównania do Animal Collective, których "Merriweather Post Pavilion" było moim osobistym "Best of 2009". Najczęściej porównania są negatywne, na zasadzie "płyty na tym poziomie Animale nagrywali w latach, kiedy wydali „Feels"... co jest o tyle ciekawe, że był to 6-ty album Animal Collective, wydany 5 lat po debiutanckim "Spirit They're Gone, Spirit They've Vanished" z 2000 roku. Powiedziałbym, że 5 lat to dużo czasu, szczególnie jak ma się ich 20-cia. Portner, Lennox, Weitz i Dibb mają teraz mniej więcej tyle samo lat co ja, czyli są starsi od Braids o dychę...
Ale mniejsza o matematykę, sama muzyka Braids jest rzeczywiście do Animali bardzo zbliżona stylistycznie. Braids w podobny sposób przetwarzają głos, zapewne Auto-tune był tu intensywnie wykorzystywany (proponuję dla porównania utworów z CD, nastawić sobie te same kawałki w wersji live np. na Youtube). Skojarzenie muzyczne z nieco innej strony to Julianna Barwick i jej album "The Magic Place" - tam również echa i pogłosy były głównym daniem.
Chyba podstawowym zarzutem, jaki można postawić debiutowi Braids, to fakt, że nie odkrywają nic nowego. Znajdziemy u nich wszystko to, co już gdzieś wcześniej słyszeliśmy, podane ponownie, bez specjalnych modyfikacji, w przyjemnej dla ucha oprawie. Ciekaw jestem, w którym kierunku dalej pójdzie ten zespół - obawiam się, że z płyty na płytę będą coraz bardziej popowi... Obym się mylił!
PEO
W internecie można znaleźć o nich sporo materiału - w recenzjach padają częste porównania do Animal Collective, których "Merriweather Post Pavilion" było moim osobistym "Best of 2009". Najczęściej porównania są negatywne, na zasadzie "płyty na tym poziomie Animale nagrywali w latach, kiedy wydali „Feels"... co jest o tyle ciekawe, że był to 6-ty album Animal Collective, wydany 5 lat po debiutanckim "Spirit They're Gone, Spirit They've Vanished" z 2000 roku. Powiedziałbym, że 5 lat to dużo czasu, szczególnie jak ma się ich 20-cia. Portner, Lennox, Weitz i Dibb mają teraz mniej więcej tyle samo lat co ja, czyli są starsi od Braids o dychę...
Ale mniejsza o matematykę, sama muzyka Braids jest rzeczywiście do Animali bardzo zbliżona stylistycznie. Braids w podobny sposób przetwarzają głos, zapewne Auto-tune był tu intensywnie wykorzystywany (proponuję dla porównania utworów z CD, nastawić sobie te same kawałki w wersji live np. na Youtube). Skojarzenie muzyczne z nieco innej strony to Julianna Barwick i jej album "The Magic Place" - tam również echa i pogłosy były głównym daniem.
Chyba podstawowym zarzutem, jaki można postawić debiutowi Braids, to fakt, że nie odkrywają nic nowego. Znajdziemy u nich wszystko to, co już gdzieś wcześniej słyszeliśmy, podane ponownie, bez specjalnych modyfikacji, w przyjemnej dla ucha oprawie. Ciekaw jestem, w którym kierunku dalej pójdzie ten zespół - obawiam się, że z płyty na płytę będą coraz bardziej popowi... Obym się mylił!
PEO
W temacie:
Oficjalny klip "Plath Heart" na youtube.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz